güzelleme

Oysa türlü kötülüğün vardı senin

Aramızdaki bu sessizliğin boğduğu

Bu sessizliğin yücelttiği güzel anlardan ziyade.

Türlü yalan ve yorgunluk,

Türlü kaçış ve soğukluk,

Hepsi sendeydi, en çok kış mevsimi.

Nasıl ki güneş baharda yarardı ağaçlara,

Nasıl ki ancak yazın meyve verirdi o ağaçlar,

Sen de bu mevsimlerde severdin beni.

(Bu sevmekti, bu da sevmekti tabii)

Bu mevsimlerde çiçek açtırırdı sevdan

Sayfalar dolusu da yazmalar dolusu.

Oysa türlü kötülüğün vardı senin

Üstünü o güzel eylül günüyle örttüğün.

Hani o kimse gelmemişken

Senin benden de önce orada olduğun.

İşte şimdi ben, kalbimin kırıldığı bu gecede

Seni yazıyorum başkalarının masallarına.

Aramızdaki sessizlik besliyor iyiliğini.

Ancak susarak mümkün diye iyi kılmak seni

(Bir de severek pek tabii)

7 kere daha susuyorum.

(7 kere daha seviyorum.)

Ve yüceltiyorum yüceltiyorum o eylülün güzelliğini

Hayalleri, kedileri bir de gazeteleri.

İşte böyle hepsini yan yana diziyorum

Sensiz geçen kış geceleri.

Oysa türlü kötülüğün vardı senin

Unutmaktan korkuyorum.

#2014 #eskişehir #geceyazılanlar