gün hikayesi

gün doğmadan, deniz daha bembeyazken çıkar yola. ilk iş mahmut'a selam verir. mahmut da ona selam verir elindeki mavi boyayı gökyüzüne çalarken. kuşları uyandırır sonra. hepsinin ağzına bir cik! kuşlar öyle söyler şarkılarını. güneş de o sıralarda doğar. mahmut maviden başka renk bilmez. o yüzden güneşi turuncuya boyamak bizimkinin işidir. boyamaktan yorulunca cin olur girer çocukların aklına. içlerinde tepinir tepinir uyandırır onları. çocuklar acıktık sanıp uyanırlar yeni güne. hepsinin ellerine boya verir bizimki. güneşi artık çocuklar boyar. çocukları uyandırmadan hemen önce şarkılar söyleyerek geçer sokaklardan. onun sesinin ulaşmadığı sokaklar daracık kalır. sesinin ulaştığı sokaklarda ise gariptir kimse duymaz onu. arabalar geçer, kornalar çalar, otobüsler bağırır; sesi kaybolur gürültü içinde. kürekleri alıp denize açılmak istese karşısında yine mahmut! deniz mi yırtıldı, diye sorar. sorma, der mahmut. cemre düşer, karpuz kabuğu düşer, deniz yırtılır. bilmezler ki kim diker. ben dikeyim, siz yırtın anasını satayım! bizimki mahmut'a şaşar biraz, yıllandıkça huysuzlaştı ihtiyar. sonra durur insanlara şaşar. nasıl bilmezler denizi kimin diktiğini yahu, martılar havada m yazar! mahmut denizi dikince açılır denize. çocukların güneşi sarıya boyadığı vakitlerde balık olur, dalar. boğazda bir balıkçının oltasına düşer. kovaya girer, der bugün de yarıladık işleri. akşam olur, balıkçı toplanır. eve gider verir balıkları karısına. karısı bıkmış balık pişirmekten ama susar. bizim balık sessizlik olurken kendini kurtaramayan balıklar akşam yemeği olur. sessizlik açılan televizyonla bozulur. kanal kanal zıplar bizimki o zaman. evdeki çocuk kumandaya babası basıyor sanıp yanılır. yorulunca tamam der bizimki, haydi kapatın televizyonu. çocuk çoktan yatmıştır. eve dönerken yine mahmut'u görür. laciverti de bilir mahmut. mavinin tüm tonları ondan sorulur. bizimki göğe çıkar elinde bir ışık. oraya buraya tutar o ışığı. çocuklar rüyasında yıldız görür. herkes uyur, mahmut bile uyur. bizimkini alır bir şafak türküsü. sese ilk önce mahmut uyanır. gün doğmadan, deniz daha bembeyazken çıkar yola. * Dalgacı Mahmut İşim gücüm budur benim, Gökyüzünü boyarım her sabah, Hepiniz uykudayken Uyanır bakarsınız ki mavi Deniz yırtılır kimi zaman, Bilmezsiniz kim diker Ben dikerim. Dalga geçerim kimi zaman da O da benim vazifem Bir baş düşünürüm başımda Bir mide düşünürüm midemde Bir ayak düşünürüm ayağımda Ne halt edeceğimi bilmem. Orhan Veli

#2013 #ankara #sabahyazılanlar