top of page

daha/değil

  • Yazarın fotoğrafı: Esma Aydan Dikmen Aksoy
    Esma Aydan Dikmen Aksoy
  • 22 Mar 2016
  • 1 dakikada okunur

Güncelleme tarihi: 2 Nis 2020


Fakat artık zamanı gelmedi mi yazmanın? Daha hayaller anlatacağım. Gerçi sayımız bir hayli azaldı. Üstelik mektup yazdığım çocuklar henüz doğmadılar. Hatta insanlar hiç durmadan ölüyor. Uzlaşmak/denkleşmek mümkün değil. Yine de insan kalemini özlüyor.

Hatırlar mısın çocuğum, günün birinde kaç gece dediğimi yazmıştım. Kaç gece, kaç ben, kaç sen... İnsan yine yazabilir bir gece yarısı. Bekleyenlerim olduğunu biliyorum, öyle söylüyorlar.

Seninle şehirleri gezeriz sevgilim. Denize yakın bir şehirde sahili özlüyorum. Birlikte olmak ne güzel şey! Doğrusu yan yana olanları biraz kıskanıyorum. Fakat, insanlar ölüyor geceleri. Ne yalan söyleyeyim birazcık korkuyorum. Korku mudur sence beni tutan?

Yıldızları sayan çocuk, bekle. Yaşı geliyor her şeyin. Aşkın da yaşı geliyor, huzurun da; ölüm kapıda bekliyor, fakat doğum da. İşte dünya bundan ibaret. Yıldızların içinde kayıp giden yıldızlar. İşte yazacağım her şey bu kadar kolay. Fakat,bir ebemkuşağı gibi bölemiyorum bir günü. Biliyorum henüz değil.

Daha zamanı gelmedi yazmanın.

コメント


Esma Aydan Dikmen Aksoy
 

Bir gece olur yazarım, bir gündüz olur okurum. Bazen bir renk olurum, bazen bir kedi. Biraz kurmalı saat de, en çok kına kokusu...

 

aa1ada05-ffef-4fcf-b863-52a4d56510f4.jpg
bottom of page