yaşa ağıt

"Seni bir daha görebilecek miyim bilmiyorum."

*

İşte dünya böyle bir yer küçüğüm. 60lık ve 80lik çınarlar aynı ayda devriliyor. Sen bunları pek bilmezsin, sana bunlardan pek bahsetmedim. Ama işte vakti gelince her şey yaşanıyor; evlilik gibi, ölüm de...

Sen onları tanımazsın küçüğüm. Fakat hepsinin güzel anıları var. Hangi anı sığar ilk ve son görüşmelere? Hangi görüşme sondur kim nereden bilebilir? Peki ya güllere ne demeli? Güller seni mutlu eder mi? Ederse uzat elini, gül dökeyim.

Bir keresinde en sevdiği şarkıyı sormuştum, unuttum demişti. İnsan en sevdiği şarkıyı bile unutuyor demek küçüğüm. O zaman bugün değil yarın belki diyen şarkı doğruları, yalnızca doğruları söylüyor. İnsan kendi öğrettiği şarkıların sözünü de unutuyor. Sen hatırlıyor musun küçüğüm ü ürü ü nereye denk düşüyor?

Elli ayaklı, canlı kanlı, pırıl pırıl bir kadın sen neredeysen orada ölüveriyor. Her ölüm birden fazla oluyor o zaman. Otobüste bir kere, telefonda dört kere, masa başında ise tam yedi kere ölüyor. Yedincisinde yere düşüyor. Şimdi sana nasıl anlatayım kırk yıllık bir sevdanın yere yığılışını? Bir yaşlı adamın sabah beşte tekrar tekrar ağlayışını, dizlerini dövüşünü? Onlar bunları bilmiyor. Sen de henüz görmedin.

Çift kişilik yataklarda tek kişi yatmayı seveceğin zamanlar gelecek. İnan bana kendine ait bir odası ya da yatağı olmayanlar da var. Biliyorum, gördüm. Fakat bir süre sonra çift kişilik yataklarda tek kişiyken yatamayacağın zamanlar da gelecek. Sana sevdiğin insana sarılıp uyumanın huzur dolu rüyalarını anlatabilirim. Fakat hep şükreden o adamın karısı, altmış yıldan sonra nasıl tek yatacak? İlaçlarını karıştıran adam nasıl bulacak yarasına derman olan ilacı, hiç kapanmayacak o yaraya?

Güller böyle yaraları geçirmiyor küçüğüm. Günler de böyle yaraları geçirmiyor. İyisi mi ben sana başka şeyler anlatayım...

"Biliyorum, bütün kuşlar uyanacak bir zaman."

#2016 #bartın #geceyazılanlar